ÇİLLİ - Marise Núñez - Redhouse Yayıncılık

Anne tavuk ile oğlu Çilli'nin mutlu bir hayatları vardır. Çilli bir gün annesinden pasta ister, ancak annesi ateş yakmak için odun gerektiğini söyler. Odun toplamaya giden Çilli, Yoluk Tüylü Kara Kedi'ye yakalanır. Kedinin kendisini yememesi için, pastanın yarısını ona vereceği konusunda söz veren Çilli, dayanamayıp pastanın tamamını yer. Duruma sinirlenen Yoluk Tüylü Kara Kedi'den şans eseri kurtulur.

Redhouse Kidz Yayınları'ndaki bütün çocuk kitapları güzel galiba diye düşünüyorken, "Çilli" bu yargımı bozan bir kitap oldu. İllustrasyonları çok güzel ama öykünün barındırdığı olumsuz unsurlar - kedinin civcivi yemek istemesi, kovalaması, civcivin annesi ile saklanması, korkudan titremesi - Ebrulime biraz fazla gelebilir diye düşündüm. Masallarda ya da öykülerde yer alan üvey ana, öldürmek, yemek, korkmak gibi unsurları aktarmak ne kadar doğru bilmiyorum. Daha çok mu erken yoksa bunlarla eninde sonunda tanışacak diye anlatmalı mı hala tartıyorum kafamda...

Bu kararı tam olarak vermeden da kızımla tanıştırmayacağım.

Şimdilik sadece rafımızdaki yerini aldı bu kitap...

PEMBE AYICIĞIN DÜŞÜ - Roberto Aliaga - Redhouse Kidz

Hüngür hüngür ağlayan pembe bir ayıcığın öyküsü bu... Düşünü arayan Pembe Ayıcığın...

Ona önce zürafa yardım elini uzatıyor... Ta yukarılara ,gökyüzüne uzanıyor ve çok uzun bir atkı ile geri dönüyor. Ağlamaya devam eden Ayıcığın boynuna sarıyor. Sonra bir at gelip yardım teklif ediyor. Dörtnala koşup yeryüzünde heryeri arayıp tarıyor, Ayıcığın düşünü bulamıyor. O da nallarla dönüyor... Suyun altına dalıp orada arama yapan kurbağa ise elinde bir güneş gözlüğü ile dönüyor. Ağlamaya hala devam eden Ayıcığın hikayesini dinleyen baykuş, onların Ayıcığın düşünün değil kendi düşlerinin peşine düştüğünü söylüyor. Bir ninni söylüyor. Ayıcık uyuyarak kendi düşüne kavuşuyor.

Yardım etmenin erdem olduğunu ama o yardımı yaparken kendimizi o kişinin yerine koymamız gerektiğini anlatan sıcacık bir öykü bu. Ebru o inceliklerin farkında mı bilmiyorum ama ben yavaş yavaş yükselerek gökyüzüne uzanan zürafayı çizerken kullanılan çizim tarzına, bütün yeryüzünü dolaşan zürafanın postunun yüzeyinde kullanılan harita grafiklerine, kurbağanın yüzücü kıyafetine bayıldım!..

NASIL YAPSAM?...

Kitapları tanıtırken kullandığım etiketler için bir standart geliştirmek lazım...
Nasıl yapsam bilemiyorum...
Önerileri olan varsa sevinirim...

MUMUK SERİSİ - Selçuk Demirel - Yapı Kredi Yayınları

Bu kitapların varlığını tamamen unutmuştum... Geçen gün Çiğdem hatırlattı bana... İşin içinde Selçuk Demirel var, Abidin Dino ile yaşanmışlıklar var dedim... Şimdilik kızıma bir kaç beden büyük gelse de, almadan edemedim. Varsın hikayeleri şimdi anlamasın, ama desenlerin güzelliğini şimdiden parmakları ile okşasın istedim.
Hikayelerini biraz basitleştirerek anlattım Ebrulime... Fransa'da yaşayan Mumuk'un kara saçlarını, sol yanağındaki kara benini, kara gözlerini gösterdim önce. "MU" dedi..
Oyuncaklarını, kendi diktiği bebeğini, kitaplarını anlattım... Fotoğraflarını anlatmamı özellikle çok sevdi. "Bak büyümüş" dedim, "Ebi" dedi... "Evet, sen de büyüdün" dedim...
Sıcacık, gülümseten, oyuncak emek ile yapıldıysa güzel diyen, okumak büyüleyici bir güzelliktir diyen kitaplar bunlar... Çocukların dünyasına dair sevgi dolu kitaplar... Hem hikayeleri ile, hem de resimleri ile...

EDİT: (13-.04.2009) Sandığım kadar da büyük beden değilmiş bu kitaplar... Şimdiki telaffuzu ile MUMU herşeyi ile günlük hayatımızın tam ortasında... Yatmadan önce en az bir defa okunanlar listesinde...

KIRMIZI ELMA - Feridun Oral - Yapı Kredi Yayınları

Karlı bir kış gününde karnını doyurmak isteyen ve ağacın dalındaki son elmayı görerek, onu almaya çabalayan tavşanın hikayesi bu. Sırası ile fare, tilki ve ayının katılımı ile üstüste çıkarak, ancak elmaya ulaşabilen kafadarlar, çabalarının sonucunda hep birlikte elmayı yiyor ve ayının ininde hep birlikte uyuyorlar.

Arka kapakta tavşan, ayı, fare ve TİKLİ yazsa da keyifli bir hikaye...

Kitabın resimleri, arka plan, hayvanlar hep kahve tonlarda... Bir de kar olunca soğuk ve puslu havayı tam içinizde hissediyosunuz. Bu fonda kırmızı elma size bile çekici geliyor.

Ebru kırmızı elmayı çok sevdi... Emme diyerek her sayfada heyecanla onu işaret etti... Bir de yardımlaşmak için Bremen Mızıkacılar gibi üst üste çıkmalarını heyecanla - el kol hareketleri ile- anlattı...

ELMER VE KELEBEK - David McKee- Kır Çiçeği Yayıncılık

Bir alışveriş merkezinde gezerken, bir sürü oyuncağın arasından, Ebru ısrarla bu kitabı eline aldı ve bırakmadı... Üstündeki resme bakınca bunun "ke'den" yani kelebekten kaynaklandığını anladım. Şöyle bir göz gezdirdim ve kelebeğin hatırına kitabı satın aldım.

Gökkuşağı renklerindeki Elmer isimli sevimli fil ormanda dolaşırken, bir dal parçasının altında kalmış minik bir kelebeği kurtarıyor. Kelebeğin, "bu iyiliğin karşılıksız kalmayacağı" sözü ile kelebek çok küçük olduğu için içten içe dalga geçen Elmer, yoluna devam ediyor. Daha önce farketmediği bir patikayı denemeye karar veriyor. Ancak patika, Elmer geçince çöküyor. Patikanın diğer tarafında, mağaranın ağzında mahsur kalan Elmer, çaresiz kelebeğe sesleniyor. Kelebek Elmer'ın fil arkadaşlarını yardıma çağırıyor. Filler bir sarmaşığın yardımı ile Elmer'ı kurtarıyor.

Mesaj kaygısı çok yokmuş gibi duran ama çocuklara yardımlaşmanın, sevecenliğin erdem olduğunu satır aralarında gösteren bir dili var. Yani aslında önemli olan öyküymüş gibi duruyor ama güzel mesajlar da veriyor. İllustrasyonlar cıvıl cıvıl; ağaçlar, çiçekler, her sayfada farklı nitelikleri ön plana çıkarılarak rengarenk resmedilmiş.

Ebru en çok dalın altında kanadı görünen kelebeğin olduğu sayfaya odaklandı önce. Sonraki sayfada Elmer'ın muhteşem gücü ile kelebeği kurtardığını heyecanla anlatınca, mutlulukla kıkırdadı. Sonrasında ise öyküyü dinlemek yerine her sayfada kelebeği bulmaya odaklandı. Ben başka şeylere de odaklanabilsin diye çiçek ve ağaçları da öğrettim.

Kır Çiçeği Yayınları'nda dizinin başka kitapları da mevcut.

ÇİKOLATA - Marisa Núñez - Redhouse Kidz Yayınları

Okur-Çocuk blogunda görüp merak ettiğim ve aldığım bir kitap bu...

İyi etmişim... Ebruli bayıldı bu yumuşak renkler ve sözcüklerle anlatılan hikayeye... İlgisi tam isteğim kıvamda olmasa da gülümseyerek dinledi okuduklarımı, sevgi ile baktı kitabın sayfalarına... Bunu biraz da küçük olmasına bağlıyorum. Eminim sonradan daha çok sevecek...

Hikaye, Afrika ormanlarında arkadaşları ile birlikte huzurlu bir hayat süren Çikolata isimli su aygırının şehir hayatını merak etmesi ile başlıyor... Şehre gidip giysiler alıyor, restoranda yemek yiyor ve küvette banyosunu yapıyor. Gece ise bir otel odasında kalıyor. Geri döndüğünde yaşadıklarını arkadaşları ile paylaşıyor ve sonuç olarak ormandaki hayatının çok güzel olduğuna karar veriyor.

Sevgi dolu bir kitap olduğunu söyleyebilirim. Sıcacık dostlukar var, birbirine saygılı ve tepeden bakmayan karakterler var.. Suaygırı, maymun zürafa; farklılıklarına rağmen aynılar, farklılıklarına rağmen birbirlerini seviyorlar... Kitabın illüstrasyonlarında kullanılan renkler ve çizgilerin yumuşaklığı sizi bile sarmalayan konunun sıcaklığını çok güzel yansıtmış.

THE VERY HUNGRY CATERPILLAR - Eric Carle

Sevgili Ayşin hediye etmişti bu kitabı... Yanında videosu ile birlikte...

Bu kitap olmazsa olmazımız oldu o günden beri... Yatağa giderken bile yanımıza aldığımız, peluş ayı niyetine sarıp sarmaladığımız...

Kitapta adı geçen aç tırtıl yumurtadan çıkıyor. Hikaye "Pazartesi günü 1 elma, Salı günü 2 armut, Çarşamba günü 3 erik....yedi. " diye devam ediyor. Karnı artık doyduğunda ise o artık büyük ve tok bir tırtıl oluyor... Kendine bir "koza" yapıyor. Kozadan çıktığında ise artık o rengarenk ve çok güzel bir kelebek...

İlk bakışta biraz gelişigüzel gibi algılansa da illüstrasyonları muhteşem. Ayrıca öğretici olması açısından da meyvelerin adetlerine göre resimleri var. Tırtılın yediği yiyeceklerin ortasında da delikler var ki bu aç tırtılın kitabınızı bile yediğini gösteriyor. Haftanın günleri de her seferinde sırası ile vurgulanıyor. Fon genelde beyaz bırakılmış ve illüstrasyonlar çok net algılanıyor.

Dili ingilizce olan bu kitap sanırım "AÇ TIRTIL" olarak dilimizde de basılmış. Ama şu anda piyasada yok... Kimbilir, belki de sahafların elinde bulunabilir. (Aç Tırtıl Öykü ve Resimler: Eric Carle Türkçesi: Fatih Erdoğan ISBN 975-7549-21-5)

Kitabın yazarı Eric Carle ile ilgili olarak internetten bir tarama yaptığım zaman ise kızımın ilgisinin boş olmadığını farkettim... Yazarın diğer kitaplarının yanısıra, kitapların videoları, çevirileri ve hikayelerinde geçen karakterlerin oyuncakları ve yapıştırmaları ile karşılaştım.

http://benkonusuyorum.blogspot.com/2009/01/very-hungry-caterpillar.html sayfasında da kitabın içini gösteren bir adet fotoğraf var. Bilginize...

HANGİ KİTAP?...

Hangi kitap sorusunun cevabı çok önemli geliyor bana...
Aldıkları bilgileri, gördükleri resimleri, duydukları sesleri beyinlerine kaydetmek konusunda öylesine başarılı ki çocuklar, hiçbir şey öylesine olmamalı...
Öylesine aldığım kitaplar oldu...
Olmadı değil...
Sadece resimlerini beğendiğim için aldıklarım, Ebru'nun ilgi duyduklarını konu ediyor -kelebek, tırtıl, aydede - diye aldıklarım...
Çok doğru bir başlangıç noktası olmadı belki yaptığım ama Ebru'nun kitaplara ilgi duymasını başarabildim...
Bundan sonra çok daha fazla araştırarak, bilinçli seçimler yapmaya çalışacağım...